THE WITCH HUNTER. ŁOWCZYNI Virginia Boecker

Tytuł: Łowczyni 

Autor: Virginia Boecker 

Cykl: Łowczyni (tom 1) 

Wydawnictwo: Jaguar

Tytuł oryginału: The Witch Hunter

Data wydania: 2 marca 2016

Elizabeth Grey służy w doborowej jednostce królewskich łowców czarownic. Wraz z kolegami całe życie poświęciła wyplenieniu z Anglii wszelkich przejawów magii, której uprawianie zakazane jest na mocy prawa. W tajemniczych okolicznościach jednak, sama Elizabeth zostaje oskarżona o posługiwanie się czarami, aresztowana i skazana na śmierć na stosie. Jej wybawicielem okazuje się człowiek, którego uważała za swojego najbardziej zaciętego wroga,- Nicholas Perevil, najpotężniejszy mag w królestwie. Czarownik składa jej propozycję – uratuje dziewczynę, jeśli ona w zamian pomoże zdjąć ciążącą na nim klątwę.
Próbująca znaleźć ratunek w magicznym świecie wiedźm, duchów i piratów oraz pewnego szalenie przystojnego uzdrowiciela, dziewczyna będzie musiała poważnie się zastanowić nad znaczeniem przyjaźni i wrogości, miłości i nienawiści, oraz dobra i zła. 

Średniowieczna Anglia. Rycerze, dworskie intrygi, czary, "tajniaki". Właśnie tego spodziewałam się po tej książce. A co dostałam? No dobra, czarów jest sporo bo to na nich opiera się cała historia, jakaś tam intryga też delikatnie wyłania nam się z następnej kartki, ale nagle znika gdzieś z całą resztą.
Akcja książki od samego początku rozwija się bardzo szybko. Nie zapamiętałam jeszcze dobrze imion głównych bohaterów, a już są pierwsze spiski, porwania i miłości (a jakże...). W sumie nie narzekałabym gdyby akcja była taka od początku do końca. Niestety już tak najczęściej bywa, że kiedy autor zaczyna z impetem, to wena opuszcza go po kilku pierwszych rozdziałach. I tak też było tym razem. Po prostu wszystko zwolniło i przestało mieć jakikolwiek sens. Bohaterowie idealnie pasują do tego chaosu. Główna bohaterka (Elizabeth) irytuje od samego początku i niestety nie jestem w stanie się do niej przekonać. Co do reszty to są po prostu nijacy. Troskliwy kolega, fałszywy kolega, błazen i laska która wie wszystko najlepiej. Schemat goni schemat. Pozwolicie, że o tym 'zacnym' towarzystwie nie będę się już wypowiadać, bo po prostu go nie lubię...
Wracam do fabuły, która nie trzyma się kupy. No cóż, nie każdy talent ma. Ale historie które naszym bohaterom serwuje autorka są moim zdaniem bezsensowne. Jakiś pomysł miała, to trzeba jej przyznać, ale moim zdaniem leży wykonanie. Jeśli chodzi o tajemnicze okoliczności, w których Elizabeth została oskarżona o czarnoksięstwo - nie ogarnęłam do końca o co chodzi i czemu na podstawie paru kwiatków pakują ją do więzienia. Albo po prostu jestem już za stara. Romansik który pojawia się w połowie jest kopią innych romansików prosto z telenoweli. W zakończeniu nie można się połapać. Przez całą książkę mamy narracje pierwszoosobową, co sprawiło że jeszcze mniej polubiłam Elizabeth. Opisy były za krótkie (można? można), nie raz ciężko było mi wyobrazić sobie scenerię w jakiej rozgrywa się akcja, a dla mnie jest to niezwykle ważny element całej historii. Równie dobrze w niektórych momentach można by wrzucić bohaterów do kartonu i patrzeć jak będą się zachowywać.
Jak na razie przedstawiłam wam same minusy i niestety chyba tak zostanie. "Łowczynię" czytałam bardzo długo, chociaż ma prosty język co powinno sprawić, że książkę przeczyta się raz, dwa! Niestety, coraz bardziej jestem przekonana do wcześniejszego stwierdzenia - jestem na nią za stara.
Kiedy przeczytałam fragment książki mojej 11 letniej siostrze, stwierdziła, że koniecznie musi to przeczytać (co jest wielkim szokiem, ponieważ ona nie czyta praktycznie nic). Wynika z tego, że książka jest kierowana do młodszych czytelników. No cóż, bywa.
"Łowczyni" to pierwsza część cyklu, ale raczej nie sięgnę po kolejne książki. Po prostu szkoda mi czasu, na użeranie się z bohaterami których nie lubię i ze stylem, który mi nie odpowiada.
Nic więcej wam już nie powiem.
Krótko mówią.
Jestem na NIE.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu